Historia warszawskiego przewodnictwa

Przewodnictwo po Warszawie sięga początku ubiegłego wieku. W 1906 r. powstało Polskie Towarzystwo Krajoznawcze, a już w 1909 r. zaczęto w jego ramach kształcić przewodników. Kolejny kurs odbył się, mimo wojennych warunków, w 1916 r. Prowadziła go stworzona przez Aleksandra Janowskiego sekcja Miłośników Warszawy. Pierwsi przewodnicy zajmowali się pokazywaniem historycznych rejonów miasta i obiektów zabytkowych.

     Okres międzywojenny przyniósł rozwój przewodnictwa; kolejne kursy, rozbudowę bazy turystycznej. Przewodnicy z PTK należeli do osób aktywnie uczestniczących w odbudowie życia miasta po zniszczeniach wojennych. Warszawski Oddział PTK reaktywowany został w marcu 1946 r., a już w maju tego roku odbył się pierwszy kurs przewodnicki. Przewodnicy oprowadzali społecznie, głównie mieszkańców miasta. Pokazywali to co zostało, kreślili wizje odbudowy i rozwoju miasta.

     Napływ turystów z zewnątrz nastąpił dopiero w następnych latach. W 1950 r. przewodnicy działający dotychczas jako Komisja Wycieczkowa PTK utworzyli koło przewodnickie. W tym roku powstało też, po połączeniu PTK i Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, PTTK.

      Lata po 1956 r. to kolejne etapy działalności przewodnickiej, początki przybywania do stolicy gości z Zachodu. Warto przypomnieć, że przewodnicy byli inicjatorami uroczystych odpraw wart przed Grobem Nieznanego Żołnierza, utworzenia muzeum Marii Curie-Skłodowskiej i wielu innych zdarzeń w Warszawie.

      W 1973 r. powstał w Warszawie Przewodnicki Oddział PTTK. Rozwój ruchu turystycznego w latach siedemdziesiątych pozwolił stworzyć Centrum Obsługi Przewodnickiej i uznać formalnie "zawód" przewodnika. Centrum zostało przejęte w latach osiemdziesiątych przez Oddział Przewodnicki i zaczęło funkcjonować jako Biuro Przewodnickie "Trakt". Lata dziewięćdziesiąte to okres nowych wyzwań, powstaje wiele firm zatrudniających przewodników, zmieniają się przepisy prawne. Nowe warunki ekonomiczne, kryzys finansowy oraz olbrzymia konkurencja i konieczność likwidacji przewodnictwa etatowego zmusiła w 1991 r. Zarząd Oddziału do likwidacji działalności gospodarczej Oddziału i skoncentrowania się na działalności programowo-statutowej.